Er staan twee pinguïns op een ijsberg. Zegt de ene tegen de ander: ei, mag ik je van de berg duwen? Waarop de andere pinguïn zegt: Neen.
Ha ha ha die gekke pinguïns toch...
Neen zelfs deze steengoede mop kan mijn humeur niet beter maken. Het is zover! Dez tijd staat stil! Wat ik hoopte nooite mee te maken, maak ik nu mee. Ik mis het werk... De immer grappende Jo, de immer laatkomende Christine, de immer lachende Heidi, de immer voetbalkennende Tim, de immer goedgeluimde Ignace, de immer signaalkaartende Gretel, de immer stoïcijns kalme Robert, de immer knippende Gudrun, de immer observerende Dina, de immer fototrekkende Leen, de immer binnenstromende Jan en de immer aangename Jean-Marie!
Deze week dus jammer genoeg geen plaats gore verhalen vanuit het Stadhuis, maar enkel plaats voor afscheid. Waarschijnlijk zal ik binnenkort een nieuwe blog starten met de titel: http://degoorsteverhalenvanuithetstadhuisenoverhetpersoneeldooreenanoniemestagiair.blogspot.com/
Maar dat is nog lang niet zeker...
De allerlaatste takenlijst: raadscommissies online zetten, de meeuwenfoon bemannen, evenementenkalender op de site up to date houden, persknipsels, een cv vertalen en een laatste artikel voor De Grote Klok schrijven.
It ain't over till the fat lady sings...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Hoi Wim,
Hoe was je reis? Die had je dubbel en dik verdiend na al het eierklutsen hé :-)
Ik wilde je eigenlijk nog eventjes bedanken voor al het werk dat je voor ons gedaan hebt, 't was heel leuk om je als stagiair te hebben. Jammer dat er dan inderdaad iedere keer een afscheid volgt!
Geniet van je vakantie, veel succes bij de zoektocht naar een job, en hou ons op de hoogte!
Groetjes!
Een reactie posten