Erkenning...

Eindelijk, ERKENNING!!!!!! Woehoew! Mijn blogtalenten zijn niet onopgemerkt voorbijgegaan! Van her en der komen blogmanagers met contracten om mij voor hen te winnen. Mijn telefoon staat roodgloeiend, mijn mailbox zit vol, postmeeuwen (want we zitten nog altijd in Oostende) scheten mijn hele huis vol,... Allemaal tevergeefs, want mijn blogtalent gaat naar de stad Oostende (anders blijft Jan mijn mailbox bombarderen met foto's) . Vanaf heden zijn mijn avonturen dus ook te volgen op http://blog.oostende.be/

Het bewijs van erkenning kwam er toen ik persoonlijk de burgemeester mocht ontmoeten (zogezegd onder de vorm van een "onthaal voor nieuwe inwoners", yeah right alsof we dit zouden doen).

Jammer genoeg was het niet allemaal peis en vree deze week. Er kwam de beschuldiging dat iemand het document van de signaalkaarten liet openstaan waardoor de anderen niet konden verder "signaalkaarteren". Zou het de stagiair zijn? Zag ik Gretl denken (wss wachtende op de vergelding voor de rebellie van haar dochter tegen de hesperolletjes), maar nee hoor de stagiair was aan andere belangrijke taken bezig. Consternatie alom toen bleek dat een andere medewerkster het document liet openstaan, HA HA zelfs professionelen handelen soms als stagiairs...

Tenslotte nog een woordje uitleg over mijn uitgevoerde taken om de lectoren een beetje te plezieren. Het werd alweer week vol verschillende taakjes, waarbij één taak er toch bovenuitstak qua werk-inspanning: De perslijst updaten... Hierdoor kom in weliswaar in contact met verschillende hoge piefen van media, zoals bv. Nico Blontrock (die duidelijk genoot van mijn mooie telefoonstem). Tussen het bellen en mailen naar journalisten door geef ik mij volledig om jeugdverenigingen op de verenigingensite te zwieren, maak ik in publisher de OOR-konde (een boekje voor leerkrachten), knip ik nog steeds berichten over Oostende, verwerk EN klasseer ik signaalkaarten, woon ik een vergadering bij over de onderwerpen voor in de volgende Grote Klok, schrijf ik een klein artikeltje over de werken op de Torhoutsesteenweg en tekende ik present op het "gelukwens-moment" voor Betty en Claudia.

and that's the way the cookie crumbles...